باران در راه

من پیش از آن که معلم باشم، دانش آموزم. معلمانی داشته ام در کلاس که از آنها بسیار آموخته ام. نه تنها از گفتارشان بلکه از کردارشان، از نگاهشان، از نوع نگرش و احساسشان، از لحن سخنشان و از فلسفه زندگیشان. ما فقط دانش آموز درس معلمانمان نبوده ایم بلکه دانش آموز شخصیت و منش آنان نیز بوده ایم. ما آموزگارانی هم داشته ایم بیرون از کلاس و مدرسه. مگر معلم بودن به عنوان و سمت سازمانی و اداری است؟ مگر از پدرانمان نیاموخته ایم؟ از مادرانمان؟ از پدربزرگها و مادربزرگهایمان؟ از همسایگان و خویشاوندانمان؟ از نویسنده ی داستانی؟ شاعری؟ سخنرانی؟ حتی رهگذری؟آیا نشده است نکته ای را از کودکی آموخته باشیم؟همه ما آموزگارانی داشته ایم در مدرسه و آموزگارانی داشته ایم در خانه و کوچه و خیابان. ما مجموعه ای هستیم از آموخته هایمان و آموخته هایمان را از آموزگارانی یافته ایم که در مسیر زندگیمان جاری بوده اند. ما وامدار همه آموزگارانمان هستیم. روز معلم بر همگان مبارک! + نوشته شده در جمعه دوازدهم اردیبهشت ۱۳۹۹ ساعت 10:55 توسط آزاده رستمي  |  باران در راه...ادامه مطلب

باران در راه...

جغرافیایم باتوگیلانست،هرگوشه ازقلبم خزرجاریستدرمن زنی روبسته وعاشق جامانده از دوران قاجاریستدشت وسیع سینه ام هرروزگندم به گندم شاخه می رویدبرزیرلب باخودگمانم که ازعشق دارد قصه میگویدباران که ارث چشمهایم بودحالاسرازکوه ها درآوردهسقف تمام آرزوهایم ازدستهایم سردرآوردهکشتی نشین انزلی هستم درساحل دستان گرم توبابال زخمی میرسم ازراه تنهاپناه آغوش نرم توتاریخ من مانندکوچک ها درجنگ جنگل ها رقم میخوردچشمات سربازان گمنامی که هوش از عقل وسرم میبردداردقطارازراه می آیدبامن دراین مقصدقدم بگذارجزمن برای هرکس دیگر عالیجناب!ازعشق کم بگذارآزاده رستمی + نوشته شده در جمعه چهارم مهر ۱۳۹۹ ساعت 23:57 توسط آزاده رستمي  |  باران در راه...ادامه مطلب

حضرت یار! اجازه ست دچارت بشوم؟دوست دارم همه ی دار و ندارت بشومآمدم گرد غم از صورت ماهت ببرمسحرِ روشنِ بعد از شب تارت بشومبعد تنهاییِ یک عمر زمستانِ سیاهرویش عشق شوم،فصل بهارت بشومحضرت جاذبه! مجذوب حیا باران در راه...ادامه مطلب

دلم خیلی گرفته.....دلم برای همه روزایی که میخندیدم وشادبودم گرفته. برای روی پا ایستادنم برای بودنم باکسانی که دوستشون دارم برای همه لحظه هایی که ذهنمو پرکرده برای غروب شمس برای همه گلدونهایی که سبزبودند برای همه دلم تنگه.....کاش برگردن روزای خوبم......

باران در راه...

سلام به همه مهربانان وهمراهانم

اینروزها گرمای شهریور وسردی نم نم پاییز حال آدمو یه جورایی میکنه منم دقیقا همینجورم نمیدونم چرا ولی حس میکنم یه چیزهایی درونم عوض شده حس وحالم بهم ریخته دلم گرفته خسته روزای سختیم که پشت سرمیزارم خسته ازخوردن مسکنهایی  که آرومم  نمیکنه وپاهایی که دیگه منو یاری نمی کنند تو پرسه های ذهنم مثل شاعری آواره دنبال ردپایی ازشمس میگردم خسته ومنتظر به نشستن بوسه ای آرام روی لبهایی که روزهاست  خاموش شده ....

آهای عالیجناب عشق.....

باران در راه...

به ارباب کرم سید الشهدا(ع):تا بساط عشق و مضمون و کرم آماده استکار شاعرهای دربار تو شاها! ساده استمن که با خاک در کوی تو کامم باز شد،مادرم با اشک های روضه شیرم داده استهفت پشت من همه پیر غلامت بوده اند باران در راه...ادامه مطلب

دل مرنجان که ز هر دل به خدا راهی هست

هرکه را هیچ به کف نیست به دِل آهی هست

مولانا ماه و خورشید است در ادبیات فارسی و تاریخ عرفان و آگاهی بشر. مولوی مثنوی‌ها ساخت از ناگفته‌ها اما در نهایت می‌گوید: «من ز بسیاری گفتارم خمش» چرا که نرسد صدای سروش به گوش نامحرم. ۸مهر، روز بزرگداشت مولانا (جلال الدین محمد بلخی ) شاعر و عارف نامی ایرانی گرامیباد....

باران در راه...

سپهری؛ وارث آب و خرد و روشنی پانزدهم مهر سالروز تولد شاعر و نقاش معاصر سهراب سپهری است که شهرت و نامداری و اعتبارش فراتقویمی است. سپهری نمونه اعلای هوشمندی و درک و دریافت‌های شاعرانه در روزگار ماست ‌ک باران در راه...ادامه مطلب

سلام به رد پای ساکت کسی درحرفهایم

سلام به نگاه عمیق مخاطبی دراشعارم

سلام به صداقت مبهم ابرازعشق در خواهشی پنهان

باران می بارد وشیشه انگاردوباره اشک ریخته وپنجره منتظر آمدن کسی مانده...

تو گم نشده ای پیدایی درست مثل شمس دراشعار مولانا

مثل خواهش سبز جاری درشعرسهراب

مثل نجابت در شاعر پروین

ومن مسافری سرگشته درپیش وخم جاده زندگی

دست‌هایت رابه من بده

دوستت دارم 

باران در راه...